کلاغ هرگز چهره ها را فراموش نمیکند
کلاغها و خویشاوندانشانـ از جمله غراب، زاغی و جیجاق - به خاطر هوش و تواناییشان در شکوفایی در محیط زیست انسان معروفاند. این توانایی شاید به مهارتهای اجتماعی فراگونهای مربوط باشد. در منطقه سیاتل که رشد سریع حومه شهر جمعیت رو به رشدی از کلاغها را به خود جلب کرده است، پژوهشگران دریافتهاند که این پرندگان میتوانند چهره انسانها را از هم تشخیص دهند. جان مرزلوف (J.Marzluff)، زیستشناس حیاتوحش در دانشگاه واشنگتن، بیش از ??سال کلاغها و غرابها را بررسی کرده و در تمام این مدت از خود میپرسید آیا این پرندگان میتوانند پژوهشگران مختلف را شناسایی کنند. به نظر میرسید کلاغهایی که قبلا به دام افتادهاند بیشتر مراقب بعضی از دانشمندان هستند و گرفتن آنها اغلب دشوارتر بود. دکتر مرزلوف میگوید «با خودم فکر میکردم خوب، کمی مزاحمت ایجاد میکنند اما مانع کار ما نمیشوند. اما بعد فکر کردم باید مستقیما آن را آزمایش کنیم.» دکتر مرزلوف و دو تا از دانشجویانش برای آزمودن توانایی این پرندگان در تشخیص چهرهها جدا از لباس، طرز راه رفتن و سایر ویژگیهای فردی انسان، از ماسکهای لاستیکی استفاده کردند. او ماسک انسان غارنشین را «خطرناک» و در ژستی تعمدی برای نشان دادن خوشقلبی مدنی، ماسک دیک چنی را «بیاثر» نامید. سپس پژوهشگرانی در ماسک خطرناک هفت کلاغ را در پردیس دانشگاه در سیاتل به دام انداختند و حلقهگذاری کردند. طی ماههای پس از آن، پژوهشگران و داوطلبان در پردیس دانشگاه ماسک زدند و این بار از مسیرهای تعیینشده گذشتند و کاری به کار کلاغها نداشتند. کلاغها فراموش نکرده بودند. آنها به کسانی که ماسک خطرناک زده بودند به طرز معناداری بیشتر از زمانی که هنوز به دام نیفتاده بودند پرخاش میکردند، حتی وقتی که این ماسک زیر کلاه پنهان میشد یا آن را وارونه میگذاشتند. ماسک بیاثر واکنش چندانی را برنینگیخت. این تاثیر نه تنها به قوت خویش باقی مانده بلکه در طول دو سال گذشته زیادتر هم شده است. دکتر مرزلوف میگوید چندی پیش که با ماسک خطرناک قدمزنان از پردیس گذشته است، از ?? کلاغی که با آنها روبهرو شده ?? تا به او پرخاش کردهاند، که این خیلی بیشتر از تعداد کلاغهایی است که در ابتدا به دام افتاده یا شاهد آن بودند. فرضیه پژوهشگران این است که کلاغها هم از پدر و مادرشان و هم از کلاغهای همدسته دیگر یاد میگیرند که آدمهای خطرناک را تشخیص دهند.
دکتر مرزلوف و دانشجویانش پس از آزمایشهایی که در پردیس دانشگاه انجام دادند، سعی کردند این پدیده را با ماسکهای واقعگرایانهتری آزمایش کنند. آنها یک ماسکساز حرفهای را به خدمت گرفتند تا از روی چهره شش دانشجوی مدل ماسک بسازد. سپس وقتی در چند مکان در داخل سیاتل و حوالی آن کلاغها را میگرفتند، این ماسکهای جدید را گذاشتند. پژوهشگران سپس مخلوطی از ماسکهای بیاثر و خطرناک را در اختیار مشاهدهگران داوطلبی گذاشتند که بیخبر از سابقه ماسکها، آنها را در مکانهای دامگذاری میگذاشتند و واکنش کلاغها را ثبت میکردند. یکی از داوطلبان که مدیر بازنشسته یک شرکت تلفن است میگوید واکنش کلاغها به یکی از ماسکهای خطرناک واقعا تماشایی بود. او میگوید «صدای این پرندگان واقعا گوشخراش بود، مدام فریاد میکشیدند و معلوم بود که در کل با چیزی مشکل ندارند. آنها با من مشکل داشتند.»
اینبار هم احتمال آنکه کلاغها به مشاهدهگرانی که ماسک خطرناک گذاشته بودند واکنش نشان دهند بهطرز معناداری بیشتر بود و وقتی همزمان با مشاهدهگرانی در ماسکهای بیاثر و خطرناک روبهرو میشدند، تقریبا بدون اشتباه چهره خطرناک را برای آزار دادن انتخاب میکردند. در مرکز شهر سیاتل که بیشتر رهگذران کلاغها را نادیده میگیرند، پرندگان عصبانی دشمنان انسانیشان را تقریبا میزنند. در مناطق روستایی که کلاغها را بیشتر «موشهای پرنده» پرسروصدا میدانند و گاهی به آنها شلیک میکنند، این پرندگان ناخشنودیشان را از فاصله ابراز میکنند. اگرچه آزمایش دکتر مرزلوف نخستین بررسی رسمی تشخیص چهره انسان در پرندگان وحشی است، یافتههای مقدماتی او حدس گمانهای بسیاری از پژوهشگران دیگر را تایید میکند که تواناییهای مشابهی را در کلاغها، غرابها، کاکاییها و گونههای دیگر مشاهده کردهاند. رفتارشناس پیشگام، کنراد لورنتس (K.Lorenz)، چنان به تواناییهای ادراکی کلاغها و خویشاوندانشان اعتقاد داشت که وقتی کلاغهای گردنبور را در دست میگرفت، لباسی شیطانی میپوشید. خانم استیسیا باکنستو، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آلاسکا در فیربنکس، که در میدانهای نفتی نورثاسلوپ آلاسکا غرابها را بررسی میکند، لباس پرزحمتی برای خود جور کرده است- شامل یک ریش تقلبی و شکم گندهای از جنس بالش ــ زیرا معتقد است چهره و شکماش برای کلاغهایی که قبلا گرفته آشنا هستند.
کوین مکگوان (K.McGowan)، پرندهشناس آزمایشگاه پرندهشناسی کورنل که در شمال ایالت نیویورک به مدت ?? سال کلاغها را به دام انداخته و حلقهگذاری کرده است، میگوید پرندگانی که از بادامزمینیهایی که او برایشان ریخته خوردهاند مرتب او را تعقیب میکنند و آنهایی که در گذشته به دام افتادهاند او را به ستوه میآورند. اینکه چرا کلاغها و گونههای مشابه تا این حد با انسان هماهنگ هستند موضوع بحث و اختلافنظر است. برند هاینریش (B.Heinrich)، استاد ممتاز دانشگاه ورمونت که به خاطر کتابهایش درباره رفتار غرابها معروف است، معتقد است که توانایی آشکار کلاغها برای تشخیص چهره انسآنها از یکدیگر «پیامد جانبی تیزهوشی آنهاست»، نتیجه توانایی غیرعادی آنها در تشخیص همدیگر، حتی پس از ماهها جدایی.
دکتر مکگوان و دکتر مرزلوف بر این باورند که این توانایی به کلاغها و برادرانشان نوعی برتری تکاملی میدهند. دکتر مرزلوف میگوید «اگربتوانید یاد بگیرید که از چه کسی پرهیز کنید و دنبال چه کسی راه بیفتید، خیلی آسانتر از آن است که مدام آسیب ببینید. به نظر من همین است که به این جانوران امکان میدهد با ما زندگی کنند و به شیوهای بسیار بیخطرتر و موثرتر از ما امتیاز بگیرند
حیوانات همانند انسانها دروغ می گویند
خبرگزاری تقریب- سرویس اجتماعی: دانشمندان به تازگی کشف کرده اند که حیوانات نیز مانند انسان دروغ می گویند. آنها با مشاهده و مطالعه حیله هایی که حیوانات از دیرباز جهت استتار و نجات خود از دست دشمن به کار می بردند، به این نتیجه رسیده اند.
به گزارش خبرگزاری تقریب، تحقیقی که توسط دانشگاه روچستر انجام شده نشان می دهد که حیوانات برای رسیدن به خواسته هایشان مانند انسان ها از نیرنگ و دروغ استفاده می کنند.
آفتاب پرست مثالی برای اثبات این قضیه است. این حیوان هنگامی که از جانب دشمن احساس خطر کند با تغییر رنگ پوست خود سعی می کند جانش را نجات دهد.
محققان با بررسی مغز برخی از حیوانات به وجود فعالیت هایی در نقطه هایی مشخص از مغز این حیوانات در هنگام برخورد با حیوانات دیگر پی برده اند. آنها معتقدند عکس العمل هایی که حیوانات در بعضی موارد از خود نشان می دهند ، همیشه صادقانه نیست.
مثلا مارمولک های بزرگ گاهی برای فرار از معرکه از فریب حیوانات دیگر استفاده می کنند. آنها هنگام حمله افعی ها برای نجات جان خود دم شان را جدا کرده و به این ترتیب با مشغول کردن افعی فرصتی برای فرار ایجاد می کنند.
ماده گاو هنگام احساس خطر حمله گرگ های درنده، گوساله اش را در کاه پنهان می کند. حیوانات و پرندگان بی شماری این گونه هستند و تمام آنها در این گونه مواقع از روش مخصوص به خود برای اختفای فرزندانشان استفاده می کنند.
استفاده از فریب و نیرنگ در میان ماهی ها و موجودات دریایی نیز رایج است. از دید دانشمندان اختاپوس نمونه تمام عیار استفاده از فریب و حیله گری و اختفاست. هنر استتاری که اختاپوس به کار می گیرد، از پدیده های بسیار زیبای طبیعت است. این حیوان قدرت زیادی در تغییر رنگ پوست و فریب طمعه اش دارد.
دانشمندان در صدد هستند با فهمیدن هنر استتار اختاپوس از آن در راستای اهداف نظامی استفاده کنند.
به گزارش عرب آنلاین، دانشمندان با مشاهده لایه های مختلف پوست این حیوان و کارهایی که هر لایه به صورت خاص انجام می دهد، شگفت زده شدند.
آنها دریافتند که پوست اختاپوس از سه لایه اساسی تشکیل شده، لایه اول مانند یک پوشش اصلی عمل می کند، لایه دوم پوشیده از طیف های مختلف رنگ است و لایه سوم عمل بازتاب دقیق نور را بر عهده دارد . این لایه ها به اختاپوس کمک می کنند که طمعه خود را بفریبد. دانشمندان از این بررسی دلایلی یافتند مبنی بر اینکه حیوانات نیز مانند انسان ها برای دستیابی به خواسته هایشان دروغ می گویند.
رشوه خوار ترین کشور دنیا
سوئیس به این دلیل در صدر کشورهای سالم قرار دارد که چندین سال پیش قانون مبارزه با رشوه خواری را تصویب کرد و آن را با جدیت تمام به اجرا در آورد.
نتایج تحقیقات "سازمان بینالمللی شفافیت " که هر ساله گزارشی درباره وضعیت فساد مالی در کشورهای مهم صنعتی جهان صادر میکند، این بار سوئیس را در صدر کشورهای دارای اقتصاد سالم معرفی کرده است. سازمان بین المللی شفافیت اعلام کرد: ?? ?کشور مهم صنعتی جهان در زمینه فساد مالی مورد تحقیق و بررسی قرار گرفتهاند.
کارشناسان میگویند، سوئیس به این دلیل در صدر کشورهای سالم قرار دارد که چندین سال پیش قانون مبارزه با رشوه خواری را تصویب کرد و آن را با جدیت تمام به اجرا در آورد. پس از سوئیس، سوئد، استرالیا، اتریش، کانادا و انگلیس به ترتیب در ردههای دوم تا ششم کشورهایی قرار دارند که فساد مالی ( رشوه دادن و رشوه گرفتن) در آنها خیلی کم تر است و به عنوان شش کشور "نسبتا پاک " جهان در این زمینه به شمار می روند.
براساس همین تحقیقات، روسیه، چین و هندوستان به ترتیب در ردههای آخر این فهرست قرار دارند. گزارش ایسکانیوز می افزاید: روسیه، چین و هند از جمله فاسدترین کشورها در زمینه رشوه دادن و رشوه گرفتن معرفی شدهاند..